Rozdział 13 Co? Jak? Kiedy?

Vanessa 

Szłam w stronę akademii, kiedy na ścieżce spotkałam Ever. Nie mogłam uwierzyć własnym oczom. Pobiegłam do niej i krzyknęłam. 

- Ever. Co? Jak? Kiedy? Ty nie żyjesz? 

- Żyje. 

- To co ty tu robisz? 

- Will i Elena muszą mi pomóc, więc będę tu przez jakiś czas. O Jezu. Jakie masz piękne skrzydła. 

- Wiem. Są cudowne. 

Przytuliłam Ever.
Nie mogłam uwierzyć, że znów ją spotkałam. Jesteśmy przyjaciółkami na dobre i na złe. 

- Everly. Właściwie to nie jesteś aniołem, więc gdzie będziesz mieszkać tymczasowo? 

Ever 

Nie wiedziałam co odpowiedzieć. Niby Will zapewnił mnie, że wszystko jest przygotowane, ale nic więcej nie wiedziałam. W odpowiedzi wręczył mnie Will.

- Będzie spała w moim pokoju.

Zdziwiłam się. Czy mogę spać w pokoju anioła? Czy tak wypada? 

- Ever. Chyba trzeba znaleźć ci inne ubrania.
- A co z tymi jest nie tak?
- Nic. Tyle, że tu nie pasuję. Mogę ją porwać Will?
- Skoro musisz. Za godzinę będę czekał na was w kawiarni Angeles.
- Jasne.
Zanim zauważyłam Willa już nie było. Weszłyśmy z Van do jednego ze sklepów, a ona wpadła w szał zakupowy. Przymierzyłam setkę ubrań, a Van mówiła co kupujemy, a co nie. Po godzinie poszłyśmy w stronę kawiarni. Obie miałyśmy mnóstwo toreb z zakupami. Nie pytajcie się jak Van za to zapłaciła, bo nie mam pojęcia, ale Van obiecała później mi to wyjaśnić.

- Czyli posiadasz nie zwykłą moc?

- Tak. 

- I wróciłaś do Willa?

- Tak. 

- Przepraszam, że tak się pytam, ale jestem zdziwiona. Znam cię od dawna, ale czegoś takiego się nie spodziewałam. 

- Nie tylko ty. 

Machnęłam ręką w bok, w stronę góry oddalonej o kilka minut drogi, a Van wrzasnęła. Spojrzałam w tamtą stronę i zobaczyłam jak owa góra się pali.

Wszystkie anioły spojrzały w tamtą stronę. Przy górze pojawiła się Elena. Machnęła dłońmi, a ogień zgasł. 

- Nie ma tu nic do oglądania. 

Obok mnie pojawił się Will i szepną mi do ucha. 

- Chyba zaczniemy dziś trening. 

Byłam zdziwiona, ale poszłam z nimi do wielkiego budynku, w którym miałam trenować.