Rozdział 14 Kocham cię

Ever

Obudziłam się obok Willa. Został przy mnie. 

- Już wstałaś? 

Odwróciłam się w jego stronę.

- Tak. Zostałeś w szpitalu? 

- Dowiedziałem się, że pogrzeb będzie jak najszybciej urządzony. Pomogłem w sprawach organizacyjnych. Tak więc będzie on jutro. 

- Mogę cie jeszcze o coś prosić? 

- O co? 

- Wiem, że kazałeś mi zapomnieć o tamtym pocałunku, ale nie mogę. A ty?

- Ja też nie, ale to nic nie zmienia.Nie powinienem... Nie wypadało... 

- Ale chciałeś. Żałujesz? 

- Czy żałuję? Nie. 

- Jeszcze mamy 9 dni.
- Za 8 dni nasz bal. I tak się zastanawiałem może poszedłbym z tobą?
- Oczywiście. Kochasz mnie?
- Kocham, ale nie mogę.
- Da się przestać być aniołem.
Zaskoczyłam go, ale po chwili odpowiedział.
- Jest jeden sposób. Czemu pytasz?
- Tak sobie. Zostań przy mnie.
- Ile tylko będę mógł.
Pocałował mnie. Był dla mnie całym światem.
- Ever. Obiecaj mi, że nie będziesz pakować się w żadne kłopoty.
- To nie ja się w nie pakuję, tylko one mnie znajdują.
- Obiecaj.
- Obiecuję. A teraz przepraszam, ale pora wstać.
Podeszłam do szafy. Otwarłam ją wybierając ciuchy na dziś. W końcu mimo ogromnego bólu zdecydowałam się na szary komplet, który kiedyś kupiłam z Van.

- Wszystko dobrze Ever? 

- Tak. 

Szybko starłam łzę, która spływała mi po policzku. Wzięłam ubrania i telefon, i poszłam do łazienki. Wzięłam prysznic. Ubrałam się i wybrałam numer Van. Wiedziałam, że nie odbierze, ale chciałam tylko usłyszeć jej głos. Nawet ten, który nagrała na sekretarkę. 

Właśnie w tej chwili zdałam sobie sprawę jak strasznie jej potrzebuję.