Rozdział 21 Naprawde?

"Nie wszystko jest takie jak się

wydaje"

Ever

Daniel uśmiechnął się do mnie. 

- Opowiem ci lepiej o tym jak Will zakochał się w anielicy Celin.

- Nie zrobisz tego.-powiedział Will. 

- A więc, gdy razem z Willem uczyliśmy się w akademii jedną z uczennic była Cel. Nasz nieśmiały Will wysyłał jej kwiaty i wiersze. Pewnego razu Cel widziała jak Will kupował kwiaty, a następnego dnia dostała taki sam bukiet. Spytała się Willa o te kwiaty, a on zdziwiony poleciał do góry i... 

- Nie mów tego. 

- Dobrze, dobrze. I zawiesił się na drzewie, po czym spadły mu spodnie i został tylko w bokserkach, które jak się okazało były w jednorożce. 

- Naprawdę? 

Will kiwnął smętnie głową po czym wykrzyknął. 

- Ale się ze mną umówiła! 

- Tak. Bo była zdziwiona, że nosisz bokserki, które dała ci na gwiazdkę. 

Will zamilkł i przyciągnął mnie do siebie. 

- Ale w końcu znalazłem te jedyną. 

- Taa. I dzieli was aż 90 lat. 

- Nie postarzaj mnie! Tylko 89 lat. 

- Oj Will. Jesteś dla mnie odrobinkę za stary. 

Wszyscy wybuchli śmiechem. Ten wieczór zapamiętam na zawsze Daniel okazał się naprawdę fajny. Był bardzo zżyty z Willem. Tak samo  jak ja z Van. Wiem, że jest szczęśliwa, gdzie kol wiek jest. Widząc mój nagły smutek Daniel opowiedział kolejną opowieść. 

- Podczas imprezy w szkole był wielki plakat witamy. Will postanowił rozedrzeć plakat. Niestety plakat przykleił go i musiał zdjąć garnitur, żeby wrócić do domu. W samych bokserkach wracał. No, ale trzeba przyznać, że ma niezłą klatę i dziewczyny się za nim oglądały. Nawet sama Cornella Ross.

- To ta Cornella pewnie była ładna.-powiedziałam.

- Ooo. Cornella była śliczna, a na dodatek była córką strażnika czasu, poprzednika Rona. Ach. To były czasy, ale nowa strażniczka, Elena też jest niezła...

- Ale zajęta.- powiedział Will

- I to mój ból. Lecz jej włosy i jej oczy... Ach, to cudo. Bella! Cudo! 

- Nie zachwalaj jej, aż tak. 

- Ale to prawda. 

Długo rozmawialiśmy i naprawdę dobrze się z nimi bawiłam. Daniel odwiózł mnie i Willa pod dom. Weszliśmy do środka, a ja od razu wzięłam prysznic i poszłam położyć się obok Willa. Okazało się, że Will strasznie psocił się w szkole. Dziś znów zasnęłam przytulona do niego. Tylko 7 dni. Razem tak mało czasu nam zostało.