Rozdział 6 Możliwości

"Możliwości są bardziej przerażające niż rzeczywistość." Sørena Kierkegaard

Will

Nie miałem innego wyboru jak jej to wszystko wyjaśnić. Everly spojrzała na mnie zaskoczona

- Musisz mi to wytłumaczyć. 

- Postaram się, ale najpierw wróćmy do Londynu.

Ever spojrzała na zegarek. 

- I tak nie mam już po co iść do pracy. Mam nadzieję, że Van coś wymyśliła i usprawiedliwiła mnie. 

Uśmiechnęła się do mnie, a po chwili byliśmy u niej w domu. 

- Jak ty to...

- Wszystko po kolei Ever. Zacznijmy od początku. 

- Ten sen. Z tym aniołem, to nie był sen?

- Nie. Użyłem drobnej sztuczki, abyś myślała, że to sen, ale skoro tu jestem, to nie wyszło. 

- Mam rozumieć, że ta postać, która przytula mnie w koszmarach... 

- To ja. 

- Nie wierze. 

- Uwierz. 

Ever

- Uwierz. 

Tak łatwo mu to mówić. To nie mu cały świat wali się na głowę. W tej chwili zadzwonił mój telefon. 

- To Van. Muszę odebrać. Halo. 

- Cześć Ever. Gdzie jesteś? 

- Przepraszam Van. Coś mi wypadło. 

- Jutro pojedziemy na zakupy i wszystko mi opowiesz. 

- Dobrze Van. Obiecuję. 

Rozłączyłam się i dalej wypytywałam anioła o wszystko. 

- Masz imię? 

- Oczywiście. Jestem William Montclare. Pochodzę z Londynu.
- Ty nie żyjesz? 

- W waszym świecie. Nie żyję. Zmarłem 89 lat temu.  

- Czyli niebo istnieje na prawdę. 

- Oczywiście. 

Na dole otwarły się. W pierwszej chwili nie wiedziałam kto mógł przyjść. Dopiero później domyśliłam się, że to mama. Moje przypuszczenia się potwierdziły. Do pokoju, w którym siedziałam z Willem weszła mama. 

- Ever już jesteś. A co on tu robi? 

- Pani Hart ja... 

- Wy anioły wszędzie się wpychacie. Wynocha. Lepiej mi powiedz co jej nagadałeś. 

- Mamo. To wy się znacie. 

Will spojrzał na mnie zdziwiony i powiedział. 

- Oczywiście. Była moją nauczycielką w akademii i wysokim aniołem światła. 

W końcu do mnie wszystko dotarło. Moja własna matka mnie oszukiwałam. Całe moje życie to oszustwo. Wybiegłam z domu. Biegłam ile sił w nogach, aż wbiegłam do starej linii metra.

Zdziwiłam się, że nie było tu ludzi. Coś złapało mnie za rękę i szarpnęło. Znałam te postać. 

- Tęskniłaś? 

Rozdział pojawił się wcześniej. Kiedy next? W piątek. Jest krótki i nudny, ale następny rozdział będzie zupełnie inny.