Rozdział 15 Park

Ever

Kiedy w końcu uspokoiłam się i wyszłam z łazienki zauważyłam, że Will siedzi przebrany na łóżku. 

- Gotowa? 

- Tak. 

- Mam taką propozycję. Może przejdziemy się razem do parku. 

- Jasne. 

Park nie był daleko. Will przez całą drogę próbował mnie rozśmieszyć. Nie powiem, że mu to nie wychodziło, bo udawało mu się. W parku było bardzo przyjemnie. 

- Mam rozumieć, że to randka? - spytałam. 

- Można tak powiedzieć.
Zdziwił mnie.
- Naprawdę?
- Naprawdę. Poczekaj tu chwilę.
Usiadłam na ławce, która znajdowała się przy stawie, a Will poszedł gdzieś.  Przez chwilę zastanawiałam się czy mnie nie opuścił. Czy na pewno wróci.

Na szczęście moje obawy okazały się nie potrzebne. Po kilku minutach wrócił. Zauważyłam, że jedna jego ręka jest schowana za plecami. Usiadł obok mnie.
- Mam dla ciebie niespodziankę.
- Dal mnie?
- Tak.
Wyciągnął rękę zza pleców. Trzymał w niej bukiet czerwonych róż.

- To dla mnie?
- Nie. Dla mnie, wiesz. Oczywiście, że dla ciebie.
- Nie wiem, co powiedzieć.
- Po prosty. Dziękuję.
- Dziękuję.
Will uśmiechnął się.
- No, to chyba zasługuję na całusa.
Dotknął palcem swojego policzka. Uśmiechnęłam się. Chciałam pocałować go w policzek, ale odwrócił się w moją stronę tak, że pocałowałam go w usta.

Will

Wiedziałem dobrze, że nie powinniśmy się całować. Wiedziałem, że robię coś nie odpowiedniego, ale chciałem ją mieć przy sobie. To było złe. Dla mnie, to był grzech. Złamałem prawo, anielskie prawo, ale to było silniejsze ode mnie. Pragnąłem jej. Chciałem przy niej być. Czas, który nam dali jest zbyt krotki.Kocham ją. Najbardziej na świecie.Wyciągnąłem z kieszeni dwie kostki i wręczyłem jedną Ever.
- Co to jest?
- Spójrz. Kiedy przyłożymy te dwie kostki do siebie wyjdzie na jedno ważne słowo.
Zrobiliśmy tak jak powiedziałem. Po chwili Ever szepnęła.

- Zawsze.
- Tak często myślę o tobie i będę o tobie myślał. Pamiętaj o tym. Będę zawsze przy tobie, nawet jeśli nie będę stał obok, jeśli nie będę na ziemi.